Er wordt wel vaker gezegd dat 'mensen niet het bedrijf verlaten, maar wel slechte bazen’. Hoewel er zeker veel waarheid in zit, denk ik toch dat het meestal iets gecompliceerder is dan enkele deze simpele bewering. Wat me echt intrigeert, is wat nu wel de kwaliteiten zijn die een goede baas definiëren, of nog beter, een geweldige baas.
Nu hou ik persoonlijk niet zo van het woord 'baas'. Het is zo … bazig 😉. Ik hou ook niet echt van de Engelse term ‘supervisor’ (wat zou hier de juiste nederlandse vertaling voor zijn?). Ik hoef niet perse gesuperviseerd worden... Ik geef de voorkeur aan de term ‘manager’. Of 'teamleider'. Of 'leidinggevende'.
Doorgaans kom je volgende kenmerken tegen als het gaat om wat nu een geweldige manager maakt : 'beschikbaar-zijn zonder te micromanaging', 'ondersteunend', 'luisterend' en 'coaching'. Ook wel "empowering" (weet iemand een mooie nederlands woord hiervoor?).
Maar eigenlijk evolueren de verwachtingen van een goede manager. Wat elk van ons als ‘goede manager’ ervaart, hangt namelijk erg af van waar je staat, hoe ervaren je bent, wat je al kent. Een goede manager weet dan ook wanneer eerder sturend moet zijn dan wel loslaten en autonomie geven, wanneer veeleisend dan wel ondersteunend te zijn, wanneer onmiddellijke resultaten er moeten zijn, en wanneer een duidelijke visie voor de toekomst moet gestipuleerd worden. Verwachtingen evolueren zoals ook een individu evolueert.
Toch zijn er voor mij 2 constante eigenschappen die een geweldige manager moet hebben : Eerst en vooral moet een manager me laten groeien. Mijn persoonlijke ontwikkeling bevorderen, me uitdagen, me aanmoedigen om verschillende dingen te proberen. De lat hoog leggen. Ook in mij blijven geloven ook als er tegenslagen zijn. Eerlijke en constructieve feedback, waar ik het ook al eerder over had, speelt ook een cruciale rol hierin.
En ten tweede dient een manager me het gevoel geven dat ik ertoe doe en dat mijn werk ertoe doet. Want uiteindelijk willen we allemaal deel uitmaken van iets, en is de fundamentele wens van elkeen van ons om zijn/haar waarde te tonen, en 'van betekenis te zijn'.
Gedurende mijn professionele carrière heb ik diverse managers gehad. Ik realiseer me eigenlijk nu pas dat tot nu toe al mijn managers mannen waren …. Zou ik een vrouwelijke manager anders zien? Want er wordt gesteld dat vrouwelijk leiderschap verschilt van mannelijk leiderschap, toch?
Nu, ik ben een vrouw... Ik heb talloze teams geleid. Leid ik anders dan mijn mannelijke collega's?!
Eerlijk gezegd vond ik teamleiderschap een van de meest uitdagende aspecten van mijn rol. Het is een grote verantwoordelijkheid om je team te leiden en persoonlijke verschillen te respecteren en te benutten.
Momenteel zit ik niet in een teamlead positie, een pauze die best welkom blijkt te zijn. Ik ervaar dat dit me de kans geeft om de aanpak van andere manager te observeren zonder ze meteen met de mijne te vergelijken. Ik heb mezelf wel vaker de vraag gesteld 'of ik een goede teamlead ben'. Het antwoord is waarschijnlijk een mix van ja en nee. Als ik nadenk over mijn definitie van een ‘geweldige manager', erken ik dat er gevallen zijn geweest waarin ik tekortschoot. Ik had meer aandacht voor de persoon kunnen hebben. Meer coaching ook. En bewuster aandacht besteden aan open dialogen over individele ambities, groei persoonlijke ontwikkeling.
Dus zal ik het anders doen, het volgende team dat ik leid?
Ik denk het wel.
Ik onthou vooral:
een geweldige manager begint met zelfbewustzijn
Misschien vind je dit wel interressant om te lezen:
Boek "Give and take" van Adam Grant
Comments